ويتيليگو يك بيماري اكتسابي و ايديوپاتيك است كه به صورت ماكول و .پاچهاي دپيگمانته با حدود مشخص تظاهر مي كند. محلهاي شايع درگير صورت،‌ دست، پا و مفاصل هستند. اگر چه هر محل حتي مخاط هم مي تواند درگير شود. در نژادهاي مختلف شيوع يكساني دارد اما در نژادهاي تيره پوست نمود بيشتري پيدا مي كند و از نظر رواني تاثيرات نامطلوبي دارد.شيوع اين بيماري در جمعيت جهان -21% گزارش شده است.در كشور ما نيز با توجه به تيپ پوستي از شيوع بالايي برخوردار است.با توجه به شيوع نسبتا بالاي آن در جامعه (1%) تلاشهاي زيادي در زمينه توضيح پاتوژنز اين بيماري انجام شده است. به نظر مي رسد كه علت ويتيليگو چند فاكتوري باشد و شايعترين تئوري هاي مطرح شده اتوايميون،‌ خود تخريبي، عصبي, ژنتيك هستند. ويتيليگو تاثير واضحي بر زيبايي فرد مي گذارد و مي تواند با ايجاد افسردگي، كاهش اعتماد به نفس، اختلال در شغل يابي و حتي طرد اجتماعي، استرس شديدي بر فرد بگذارد. درمان علت ويتيليگو در دسترس نيست و درمانهاي معمول امروزي مستقيما بر جلوگيري از پيشرفت بيماري و ايجاد رپيگمانتاسيون استوار است. تاكنون تلاشهاي زيادي براي دستيابي به يك روش بي خطر و با دوام طولاني انجام گرفته است. شايعترين درمانهاي طبي مورداستفاده استروئيد هاي موضعي، مهار كننده هاي كلسينورين و فوتوتراپي مي باشد كه اين درمانهاي طبي با موفقيت محدوديهراه بوده است. ضايعاتي كه بر روي صورت و گردن هستند بهترين پاسخ را به درمان طبي مي دهند. پاسخ درماني ضايعات تنه و پروگزيمال اندامها نيز نسبتا خوب است ولي ضايعاتي بر روي بخشهاي آكرال اندامها، نواحي بدون مو مثل مچ دست و پا و ناحيه ژنيتال مردان مي باشد پاسخ درماني ضعيف است. درمانهاي جراحي به عنوان روش هاي مكمل درمانهاي طبي جهت جايگزيني ملانوسيت در اين ضايعات مقاوم به درمان بكار مي روند و در درمان ضايعات مقاوم به درمان در ويتيليگوي سگمنتال يك طرفه و ويتيليگوي دو طرفه stable به كار مي روند. از اين جمله اين درمانهاي جراحي، استفاده از روش جراحي پيوند ملانوسيتهاي )كشت داده شده و يا سوسپانيون) به عنوان يك تكينيك جديد مورد توجه پژوهشگران و پزشكان درماتولوژيست دنيا قرار گرفته است. پيوند ملانوسيت شامل عملدو مرحله اي است كه در آن ملانوسيتهاي اتولوگ از نواحي غير درگير بدن به dermoepidermal Junction از نواحي درگير بدن پيوند زده مي شود. در چنين شرايطي و با اين روش ملانوسيت پيوند شده دوباره تكثير مي شود و توليد ملانين مي كند كه باعث repigmentation در ناحيه تحت درمان مي گردد. گرچه جراحي خط اول درمان در بيماري ويتيليگو نيستولي اين روش در موارد ويتيليگوي stable كه در درمان دارويي با شكست مواجه شده و يا مناطق شناخته شده اي كه با پاسخ ضعيف همراهند از جمله لبها، ژنيتال، پلك و اندام تحتاني، انديكاسيون دارد. انتقال يا پيوند سوسپانسيون اپيدرمي( بدون كشت) يك روش درماني ارائه شده براي مواردي از ويتيليگو مي باشد. در اين روش سوسپانسيون سلولي حاوي سلولهاي ملانوسيت و كراتينوسيت كه از split thickness skin graft بدست آمده و جدا شده اند، پس از درم ابرژن يا به صورت تزريق به ناحيه گيرنده منتقل مي شود. از مزايايي اين روش نسبت به تكنيكهاي پيوند بافتي اينست كه ناحيه نسبتا وسيعتري را طي يك جلسه، و با استفاده از بافت دهنده(donor) كوچكتري مي توان درمان كرد. همچنين پيگمانتاسيون حاصل از اين روش قرابت زيادي با پوست ناحيه گيرنده داردو بنابراين، نتايج زيبايي بهتري خواهد داشت. در برخي نواحي كه درمان آنها مشكل است و بايد احتياطات ويژه در نظر گرفته شود( مثل انگشتان دست و پا، كف دست و پا، زانو، آرنج، نواحي ژنيتال) متد پيوند سوسپانسيون سلولي( بدون كشت) مناسب است و نيازي به ملاحظه احتياط خاصي ندارد. مشكل اصلي اين روش گراني مواد و محيط مورد استفاده و نيز اعمال زمان بيشتر مي باشد. عمل جراحي پيوند ملانوسيت هاي اتولوگ در ايران به صورت بسيار محدود و در قالب پروژه هاي تحقيقاتي ارايه مي شود و انجام اين عمل در ساير كشورها با هزينه زيادي امكانپذير است . همچنين تهيه سوسپانسيون ملانوسيتي با توجه به هزينه مواد و وسايل لازم ،پر هزينه مي باشد لذا انجام روشي نوين با هزينه كمتر و اثر بخشي مطلوب جهت تهيه سوسپانسيون ملانوسيتي نوآوري كاربردي و حائز اهميتي در اين زمينه قلمداد مي شود. ازبرجستگي هاي تكنيكي اين متد ، صرفه جويي در وقت به دليل ساده تر كردن متد ، صرفه جويي در هزينه ، استفاده از مواد بدون ضرر بر بدن انسان ، تهيه نمونه از بدن خود فرد بدون ايجاد عارضه جانبي مي توان نام برد. ويژگي هاي اختراع: متد ابداعي حاضر، تغييرات پيشنهادي در متد هاي موجود است به نحوي كه: ١-ساده كردن متد و استفاده از يك محيط كشت به جاي به كار بردن محيط هاي مختلف در مراحل متوالي ٢- استفاده از مواد و محيط ارزان قيمت تر و در دسترس ٣-كارآيي و اثربخشي اين متد در بيماران در طي كارآزمايي باليني بررسي و تاييد شده است.

ريزش مو از جمله شكايت هاي شايعي است كه بيماران براي درمان آن به پزشك مراجعه مي كنند. داشتن مو يكي از نشانه هاي جواني و سلامتي است. درمانهايي كه در حال حاضر براي ريزش مو وجود دارد شامل درمانهاي دارويي و پيوند مو مي باشد. درمانهاي دارويي رايج كاملا موثر نبوده و هزينه هاي زيادي را براي بيمار به همراه دارد. از طرفي پيوند مو شامل برداشتن قطعات كوچك گرافت شامل مو از اسكالپ و قراردادن آنها در ناحيه بدون مو مي باشد. اين متد تعداد موهاي موجود را تغيير نمي دهد، بلكه تنها با تغيير توزيع موي روي سر، اثر درماني خود را ايفا مي نمايد. عمل پيوند مو يك عمل جراحي پيچيده و وقت گيراست و بيمار در طي عمل رنج و ناراحتي زيادي را متحمل مي شود. بسياري از افراد نمي توانند از اين تكنيك استفاده كنند. هدف اين اختراع تهيه فرمولاسيون دارويي جديد با بكار گيري مجموعه داروهاي موثر بر ريزش مو با اثربخشي مطلوبتر جهت درمان ريزش مو مي باشد. اين فرمولاسيون در مردان شاملBetamethasone، Keteconazole، Latanoprost، Caffeine، Minoxidil و در زنان شامل Betamethasone، Keteconazole، Latanoprost، Caffeine، Minoxidil به همراه Estradiol مي باشد. اين درمان جهت ريزش مو نسبت به ساير فرمولاسيون ها داراي عوارض جانبي كمتر، هزينه كمتر و اثربخشي بيشتر مي باشد.